Οι πυρκαγιές στις μονάδες ανακύκλωσης προϊόντων συνιστούν έναν εφιάλτη για τη βιομηχανία ανακύκλωσης, με τις περισσότερες από αυτές να οφείλονται – όπως λένε οι ειδικοί – στις μπαταρίες ιόντων-λιθίου που χρησιμοποιούνται για την τροφοδοσία συσκευών όπως τα κινητά τηλέφωνα και τα λάπτοπ.
Καθώς αυτού του είδους οι μπαταρίες παρέχουν ενέργεια σε όλο και περισσότερες ηλεκτρονικές συσκευές, καταλήγουν στους κάδους ανακύκλωσης, με τις μονάδες ανακύκλωσης να καλούνται να αντιμετωπίσουν εκατοντάδες πυρκαγιές που προκαλούνται από αυτές. Το πώς διαχειριζόμαστε τις μπαταρίες και τις ηλεκτρονικές συσκευές στο τέλος του κύκλου ζωής τους αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αναδυόμενα προβλήματα στον κόσμο των αποβλήτων.
Οι μπαταρίες ιόντων-λιθίου είναι μικρές, ελαφριές και αποθηκεύουν πολλή ενέργεια, γι’αυτό και βρίσκονται παντού. Το 2017, η παγκόσμια αγορά μπαταριών ιόντων-λιθίου αξιολογήθηκε σε περισσότερα από 30 δισ. δολάρια και μέχρι το 2025 αναμένεται να αυξηθεί στα 100 δισ.
Αυτές οι μπαταρίες όμως πρέπει να διαχειρίζονται σωστά. Αν καταστραφούν, ζεσταθούν υπερβολικά ή βραχυκυκλώσουν, οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες παθαίνουν αυτό που ονομάζεται θερμική διαφυγή, παράγοντας θερμότητα εσωτερικά και θερμαίνονται όλο και περισσότερο μέχρι να αρχίσουν να αναφλέγονται και να εκρήγυνται. Άλλες μπαταρίες, όπως οι παραδοσιακές αλκαλικές ΑΑΑ, ενδέχεται να μολύνουν έναν όγκο ανακυκλώσιμων υλικών εάν καταστραφούν, αλλά το λίθιο έχει το μειονέκτημα ότι καίγεται και γρήγορα προκαλεί φωτιά.
Πρόβλημα πολλών ετών
Οι πυρκαγιές δεν είναι μια νέα απειλή για τη βιομηχανία ανακύκλωσης, λέει ο Ryan Fogelman, αντιπρόεδρος στρατηγικών συνεργασιών της Fire Rover, εταιρεία που κατασκευάζει συστήματα πρόληψης πυρκαγιάς για βιομηχανικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων αποβλήτων και ανακύκλωσης. Αυτό που αλλάζει είναι η συχνότητα, λέει.
Ο αριθμός των πυρκαγιών σε εγκαταστάσεις αποβλήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά αυξήθηκε κατά 26% από το 2016 έως το 2019 – από 272 πυρκαγιές σε 343, αντίστοιχα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση πυρκαγιών σε εγκαταστάσεις αποβλήτων και ανακύκλωσης του 2019. Ωστόσο, οι πυρκαγιές σε μεγάλο βαθμό δεν αναφέρονται και ο Fogelman εκτιμά ότι στην πραγματικότητα υπήρξαν περίπου 1.800 πυρκαγιές σε εγκαταστάσεις αποβλήτων το 2019.
Σε αντίθεση με άλλες κοινές απειλές πυρκαγιάς για εγκαταστάσεις ανακύκλωσης, όπως οι δεξαμενές προπανίου, τα δοχεία αεροζόλ και τα χρησιμοποιημένα πυροτεχνήματα, αυτές οι μπαταρίες είναι συχνά αδύνατο να εντοπιστούν λόγω του μικρού τους μεγέθους.
Μια μπαταρία ιόντων λιθίου σε μια μουσική ευχετήρια κάρτα ή σε ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι αρκετή για να προκαλέσει φλόγα. «Αυτός μπορεί να είναι ο πραγματικός κίνδυνος από αυτές τις μπαταρίες, καθώς οι εργάτες συχνά δεν μπορούν να τις δουν μέχρι να είναι πολύ αργά», λέει ο Fogelman.
Οι περισσότερες πυρκαγιές από μπαταρίες συμβαίνουν στο σημείο όπου τα απορριμματοφόρα αποθέτουν τα φορτία τους. Όταν αφήνονται έξω από το φορτηγό στον ανοιχτό χώρο, οι κατεστραμμένες μπαταρίες έχουν το οξυγόνο που χρειάζονται για να πυροδοτήσουν μια πυρκαγιά. Για να αντιμετωπιστεί αυτήν την απειλή, κάποιες βιομηχανίες ανακύκλωσης στην Αμερική έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν διάφορες τεχνολογίες πρόληψης. Παρά τις προφυλάξεις αυτές, ωστόσο, οι περισσότερες ζουν ακόμα με το φόβο μιας ενδεχόμενης πυρκαγιάς που θα καταστρέψει τον εξοπλισμό και θα θέσει σε κίνδυνο τους υπαλλήλους της.
Όλες αυτές οι πυρκαγιές, φυσικά, είναι επικίνδυνες για τους ανθρώπους, αλλά αποτελούν επίσης υπαρξιακή απειλή και για τη βιομηχανία.
Οι εταιρείες ανακύκλωσης μπορούν να χάσουν πελάτες από ανταγωνιστές για αρκετά χρόνια μετά την πυρκαγιά στη μονάδα, οι εργαζόμενοι πρέπει να αποζημιώνονται μέχρι να ξαναχτιστεί το εργοστάσιο, ενώ τα ασφάλιστρα ανεβαίνουν σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι κάνουν κάτι καλό όταν προσπαθούν να ανακυκλώσουν ηλεκτρονικά και σίγουρα δεν σκοπεύουν να κάψουν ολόκληρα εργοστάσια με παράνομες μπαταρίες. Όμως ο κίνδυνος παραμένει, γι ‘αυτό η εύφλεκτες μπαταρίες δεν πρέπει ποτέ να πηγαίνουν στους κλασικούς μπλε κάδους ανακύκλωσης. Αντ ‘αυτού, πρέπει να πάνε σε συγκεκριμένα κέντρα συλλογής όπου διαχειρίζονται είναι σωστά και με ασφάλεια, απορρίπτονται ή να ανακυκλώνονται. Το εργοστάσιο ανακύκλωσης της περιοχής σας θα σας ευγνωμονεί.
Πηγή: The Verge
